Nou’ t de doad, op wat foor menier dan ok, met jou of met een fan je naasten metkoiert, gaan der ’ n prot emoasys en herinnerings deur je hine. Hoe ouwer wy worre hoe groater de rais fan gebeurtenissen, hoge bergen en diepe dalen. Fan lere en ontwikkele.
Der binne mooi oppoetste gebeurtenissen wêr’t je met heel feul plesier op werom kike maar ok meminten die’ t je niet in ‘ e kouwe kleren sitten gaan binne omdat se doe ‘ n “brûg te feer” waren.
Menander forme al dy foetstappen ’t leven en hewwe jou formt tot de persoan die’t jou binne en is der heel wat te fertellen.
Jou kinne je levensferhaal “nalate” deur ’ t sels op te skrieven of ’ t doen late. Dut kin deur besoeken an huus maar ok de mederne technieken soa as “ What’s app”, Messenger en Skype biede moglikhyden om die woorden op pepier te setten werin de femily en kammeraten de overledene in herkint.
We sette tegaar en/of met naasten‘ n “levensmonumint” dèl werin de nabestaanden in minne tiden op werom falle kinne. Dut ferhaal wort, na jou ferstorven deur mij foordroegen in ’ t Bildts of in ’t Nederlânds .
Skreven en sproken woorden binne en blieve foor altied ferbonnen met ’ t ôfskaid en make ‘ t, ondanks ’ t ferdriet, dierber.
